یه دلیل دیگه عصبانیت رو یافتم: مسئولیت پذیرى بیش از حد
و یه چیز آموختم: ما باید تا جایى مسئولیت بپذیریم که مانع از مسئولیت پذیرى دیگران نشیم.
دیروز یه اتفاق افتاد که یارو پولم رو خورد و یه آب هم روش و نیم ثانیه مونده بود که دهنم رو وا کنم و هرچى دهنم اومد بهش بگم که خدا رو شکر یهو یادم افتاااد سمیراااا مثلا دارى تمرین میکنى خیر سرت! و سکوت کردم و دهنم رو بستم(و بدنم جالبه که میلرزید).و بیشتر و بیشتر فکر کردم و رفتم به مدیریت اصلى ى رو گفتم و پیگیرى کردم و اینا.
یه دلیل دیگه هم امروز یافتم! یه دلیل عصبانیت برتر دونستنه خوده . خودمون رو به واسطه انتقاد و عصبانیت برتر حس میکنیم! عجب کار احمقانه اى! باید بتونیم خودمون رو برابر بدونیم!
اینم روز نه و ده! ده روز فکر درباره خشم دیوانه وارم.
البته اینو بگم که موقع خشم نقاشى هاى فوق العاده اى خلق میکنم.
درباره این سایت